Kraj: Wielka Brytania

Polski aktor filmowy i teatralny oraz reżyser.

Urodził się 1952 roku w Warszawie. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Był twórcą “Młodego Teatru” z siedzibą w Krakowie. Zawodowo związany był w Teatrem Groteska. Pracował także na planach filmowych. Wystąpił w kilkunastu projektach. Były to – między innymi – filmy: “Wysokie loty” Ryszarda Filipskiego, dramat “Nie zaznasz spokoju” Mieczysława Waśkowskiego, wojenny “Do krwi ostatniej…” Jerzego Hoffmana. Popularność zdobył jednak jako Andrzej Talar z serialu “Dom” Jana Łomnickiego.

W czasie stanu wojennego wyemigrował do Wielkiej Brytanii. Został dyrektorem artystycznym londyńskiego Café Theatre Upstairs, gdzie reżyserował przez ponad 3 lata. Jest autorem adaptacji dramatów Szekspira, Augusta Strindberga czy Jean-Paula Sartre’a. Wyprodukował i wyreżyserował “Opera Galactica” oraz musical “Yesterday Once More”, którego był współautorem. W tym samym czasie uczył w londyńskiej „Academy the Drama School”.

Pracując w Wielkiej Brytanii zmienił nazwisko na Tomasz Bork. Pod tym pseudonim pracował przez kilkadziesiąt lat. Zagrał w wielu serialach telewizyjnych. Pojawił się w serialach “Taggart”, “Saracen”, “Doctor Who” i “A Piece of Cake”. Obsadzony został także w “Nieznośnej Lekkości Bytu” Philipa Kaufmana oraz filmie science-fiction „Murder on The Moon” Michaela Lindsay-Hogga.

Poza Wielką Brytanią pracuje w Polsce, Korei, Tajwanie i Wenezueli. Jego muzyczno-taneczna produkcja „Venezuela Viva” od kilku lat wystawiana jest na deskach teatrów w wielu krajach.

Jest założycielem firmy producenckiej zajmującej się produkcjami dokumentalnymi. Jest autorem filmu o Edinburgh Festival for Polish Television. Związany jest także z festiwalem teatralnym Edinburgh Festival Fringe. Aktualnie mieszka w Edynburgu, gdzie prowadzi szkołę aktorską Universal Arts.

Polski reżyser i scenarzysta filmowy.

Urodzony w roku 1957 w Warszawie. W Polsce spędził pierwsze lata swojego życia. Jego matka była praktykującą katoliczką, a zawodowo anglistką i wykladowcą na Uniwersytecie Warszawskim. Jego ojciec był lekarzem pochodzenia żydowskiego. Z powodu antyżydowskich nastrojów w kraju wyemigrował do Austrii. W wieku 14 lat wyemigrował z matką do Wielkiej Brytanii. Mieszkał też krótko z rodziną w innych krajach Europy Zachodniej (Niemcy, Francja, Włochy) jednak zdecydował się osiąść na stałe w Anglii.

Studiował literaturę i filozofię na Uniwersytecie w Oksfordzie, gdzie połknął bakcyla filmowego. Dostał się na staż w BBC, gdzie rozpoczął pracę nad pierwszymi filmami dokumentalnymi.

Pierwsze lata pracy zawodowej poświęcił reportażom dokumentalnym. Poruszał tematy związane z Rosją, czyli krajem pochodzenia swojej pierwszej żony. Zrealizował filmy “Z Moskwy do Pietuszek”, który był historią życia i zapisem wywiadu z pisarzem-alkoholikiem Wieniediktem Jerofiejewem. Dokumentował też biografię Tadeusza Konwickiego w “Palace Life”, przybliżyl historię prawnuka Fiodora Dostojewskiego w filmie “Dostoevsky’s Travels” czy pokazywał antropologiczne podejście do historii Bośni w kontekście wojny domowej w kontrowersyjnym “Serbian Epics”.

Fabularny debiut Pawlikowskiego to historia rosyjskiej emigrantki szukającej azylu w Wielkiej Brytanii pod tytułem “Last Resort” został doceniony przez jury nagrody BAFTA. Wyreżyserował też “Lato miłości”, w którym odkrył Emily Blunt.

Podczas realizacji trzeciego filmu fabularnego “The Restraint of Beasts” dowiedział się o śmiertelnej chorobie żony. Postanowił przerwać projekt i zająć się rodziną. Obraz ukończony został dopiero po kilku latach. Jest też autorem “Kobiety z piątej dzielnicy” na kanwie powieści Douglasa Kennedy’ego o obłędzie emocjonalnym i schizofrenii.

W 2010 roku zajął się przygotowaniami do “Idy”. Scenariusz do pierwowzoru filmu pod tytułem “Sister of Mercy” powstał w kooperacji z Cezarym Harasimowiczem. Został uhonorowany na konkursach scenariuszowych. Finalnie jednak scenariusz “Idy” powstał na nowo we współpracy z Rebeką Lenkiewicz. Historia odkrywającej swoją tożsamość postulantki zakonnej zdobyła wiele nagród i zyskała ogromną popularność wśród widzów. Film został uhonorowany Oscarem dla najlepszego filmu nieanglojęzycznego, nagrodą BAFTA, Złotym Lwem Festiwalu Filmowego w Gdyni czy Orłem w kategoriach najlepszy film i najlepsza reżyseria.

W 2017 roku Pawlikowski rozpoczął pracę nad filmem “Zimna Wojna”. Obraz ukazuje historię niespełnionej miłości dwojga artystów fikcyjnego zespołu “Mazurek” inspirowanego zespołem “Mazowsze”. Film doceniony został nominacją do Oscara oraz nagrodami Złotej Palmy w Cannes, Europejską Nagrodą Filmową za najlepszą reżyserię i scenariusz. Został też ogłoszony europejskim filmem roku.

Polska aktorka teatralna i filmowa oraz tłumaczka.

Urodziła się w 1948 roku w Londynie. Uczyła się tam w szkole baletowej Royal Ballet “White Lodge”. Jest absolwentką Webber Douglas Academy of Dramatic Art. Po ukończeniu nauki zdecydowała się zmienić nazwisko na z łatwiejsze do wymówienia w krajach angielskojęzycznych.

Do Polski wróciła w roku 1958. Poznała wtedy Stanisława Dygata, który kilkanaście lat później zaproponował jej rolę w filmie Lenartowicza “Za rok, za dzień, za chwilę…”.
Pracę zawodową zaczynała w Teatrze Nowym w POSK w Londynie. Pracowała też w Teatrze Dramatycznym, Richmond Theatre, Royal Court Theatre w Londynie. Widownia doceniała jej dynamiczny charakter oraz talent komediowy.

Często wracała jednak do Polski, aby zagrać u Zanussiego, Lenartowicza oraz Barei. Jej kariera nabierała rozpędu jednak ze względu na stan wojenny zdecydowała się jednak osiedlić na stałe w Wielkiej Brytanii. Do Ojczyzny wróciła dopiero w 1999 roku. Występowała w krakowskim Teatrze Ludowym.

w 2014 roku świętowała 45. lecie pracy artystycznej oraz wzięła udział w benefisie na swoją cześć zorganizowanym w Teatrze Druga Strefa. Zagrała w kilkunastu filmach fabularnych. Między innymi w “Na samym dnie”, “Kontrakt”, “Palace Hotel”, “Zamiana”. Największą sławę przyniosła jej jednak rola Aleksandry Kozeł w “Misiu”. W 2016 roku wydała autobiografię pod tytułem “Dziewczyna Misia”.

Zawodowo zajmowała się również tłumaczeniami oraz przekładami filmów i spektakli teatralnych.

Urodzony w 1978 roku fotograf, dziennikarz i reporter wojenny.

Autor fotografii społecznie zaangażowanych docenionych nagrodą Erazma Ciołka 2015 przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich.
Z powodzeniem pracuje z redakcjami na całym świecie. Jego fotograficzne reportaże publikowały polskie (Rzeczpospolita, Wprost, Puls Biznesu) i światowe media (The Wall Street Journal, Zuma Press, CNN). Regularnie współpracuje też z serwisami informacyjnymi.

Na co dzień mieszka i pracuje w Londynie. Regularnie jednak angażuje się w projektu polonijne i szkoleniowe. Od 2011 roku jest mentorem młodych dziennikarzy z Białorusi i Ukrainy. Dodatkowo prowadzi w Londynie warsztaty fotograficzne.

W 2014 roku wyróżniony został nagrodą podczas Konkursu Festiwalu Filmów Emigracyjnych Emigra 2014 za film „UK-UA”.

Prywatnie interesuje się tematyką emigracyjna, problemami Europy Wschodniej oraz podróżami. Dokumentuje między innymi rozwój sytuacji politycznej na Ukrainie, demonstracje społeczne. Majdan oraz działania w Donbasie.

Pytany o to dlaczego zdecydował się na wyjazd na wojnę tłumaczy: “W głębi duszy każdy prawdziwy dziennikarz i fotoreporter chce być w centrum największych przemian współczesnej historii. Na pierwszej linii. Ja także mam ciekawość przyglądania się z bliska historycznym wydarzeniom i przekazywania o nich prawdy.” W swoich fotografiach szuka prawdy i emocji, nie tylko obrazu suchych faktów.

Polski filmowiec i reżyser.
urodziny w 1984 roku doktorant polonistyki na Uniwersytecie Gdańskim. Studiował także intermedia na ASP w Gdańsku.

Autor kilkuset filmów dokumentalnych, animacji i projektów eksperymentalnych. Są to między innymi: “Chaos”, “Nocna wyprawa”, “Krzyż”, Past Perfect” czy Passerby”.

Mariusz jest redaktorem naukowym kilku książek, m.in. „Wstręt i obrzydzenie” oraz „Ciało i ponowoczesność”. Publikuje m.in. w „Blizie”.

Pracuje także jako animator kultury oraz organizuje konferencje naukowe i wydarzenia artystyczne.

Nagrodzony Srebrną Emigrą w Konkursie Filmów Emigracyjnych w roku 2020 za film “Dziennik Izolacji”. Jury doceniło wybrany język filmowy portretujący szczególne czasy pandemii.

Montażysta filmowy na stałe pracujący w Londynie.
Absolwent National Film & Television School.

Urodził się w Polsce 3 września 1987 roku. Po ukończeniu liceum postanowił się przenieść do Londynu, gdzie planował rozwijać pasję do tworzenia filmów. Od 2010 czyli od momentu ukończenia kursu BA Video Production & Film na Bucks New University pracuje w zawodzie i realizuje projekty filmowe.
Zdobył wiele nagród za dwoje filmy krótkometrażowe, między innymi: Yobi Filmmaker of the Year 2010, Best Young Filmmaker czy nagrodę za najlepszy film na Campus MovieFest 365.

Zajmował się także koordynacją tworzenia efektów specjalnych do projektu “Kill Keith”.

Od 2011 roku zdecydował się na skierowanie swoich zainteresowań zawodowych w kierunku montażu filmowego. Pracuje jako montażysta projektów filmowych (między innymi filmy dokumentalne) oraz telewizyjnych. Pracuje między innymi dla BBC i ITV. Montował między innymi projekty “Rent a Cop”and Britain’s Got The Builder’s In” oraz osiągający wielomilionową widownię “Fox Wars”.

Fot. Piotr Apolinarski

Awangardowy artysta, poeta i filmowiec.
Urodzony 25 stycznia 1910 w Płocku. Zmarł 6 września 1988 roku w Londynie. Związany z Franciszką Themerson, z którą stworzyli nurt zwany polską awangardą filmową.

Tworzył po angielsku, polsku i francusku. Kilka lat dzieciństwa spędził w Rosji. Wrócił – razem z rodzicami – do Polski. Studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim oraz architekturę na Politechnice Warszawskiej. W tym czasie poznał przyszłą żonę Franciszkę Weinles oraz zaczął eksperymenty z filmem i fotografią.

Wraz z żoną stworzył 5 filmów awangardowych. Są to między innymi: “Apteka”, “Przygodę człowieka poczciwego” oraz odnaleziony w 2019 roku film “Europa”. Filmy te tworzone były za pomocą eksperymentalnego urządzenia do fotografowania klatka po klatce przedmiotów umieszczonych na kalce.

Wyjechał z Polski do Francji w 1937 roku. Pięć lat później – w 1942 roku – dołączył do armii polskiej w Anglii. Wtedy też rozpoczęła się jego kariera pisarska i powstała pierwsza powieść “Wykład Profesora Mmaa”.

Współpracował z miesięcznikiem “Nowa Polska” oraz, wraz z żoną, redagował czasopismo “f.a.” opowiadające o filmie artystycznym.

W 1947 roku założył wydawnictwo Gaberbocchus Press, które specjalizowały się w książkach graficznych. W tym samym roku wydał opowiadanie “Bayamus”, które stało się kanwą teorii poezji semantycznej.

Świat zna Stefana Themersona jako autora powieści, opowiadań i esejów mieszających style (groteskę z filozofią). Jego dzieła tłumaczone były na osiem języków i dużej liczby wydań na całym świecie.

Absolwent Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Pracował w Teatrze Klasycznym w latach 1966 – 1970. Później – po wyjeździe do Londynu – został aktorem Teatru Polskiego ZASP w Londynie.

Poza pracą w teatrze brał udział także w projektach radiowych, telewizyjnych i fabularnych oraz współtworzył Teatr Telewizji (“Szał”, “Umarłem, aby żyć”, “Panna Maliczewska”). Projektu fabularne, które stawały się udziałem Janusza Guttnera to między innymi: “Gra”, Hasło Korn”, “Skok”, “Wycieczka w nieznane”, “Niekochana”.
Ostatni tytuł w reżyserii Janusza Nasfetera jest adaptacją noweli Adolfa Rudnickiego, która zebrała bardzo dobre recenzje oraz nagrodę Hiszpańskiego Związku Pisarzy Filmowych.

Poza pracą aktorską udzielał się jako poeta. Debiutował w “Almanachu młodych. Proza i poezja”. W 2013 roku opublikował tom poezji “Słowem fotografowane”.

Był inicjatorem spotkań Salonów Literackich oraz innych spotkań z publicznością; między innymi: spotkanie poświęcony pamięci Wisławy Szymborskiej oraz innych polskich poetów.

Został odznaczony przez MKIDN odznaką Zasłużony dla Kultury Polskiej.

Fot. Piotr Apolinarski

Producent filmowy, reżyser i scenarzysta. Zdobywca Oscara za “Tsotsi” w kategorii film zagraniczny.

Urodził się w Londynie w rodzinie polskich emigrantów. Jego rodzice to Wojciech i Danuta Fudakowscy, którzy legitymowali się szlacheckim pochodzeniem. Studiował ekonomię w Magdalene College Cambridge. Obronił tytuł magistra ekonomii, a później uzyskał tytuł MBA w szkole biznesu INSEAD we Francji.

Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w The First National Bank of Chicago. Zajmował się tam finansowaniem filmów.

w 1982 roku założył wraz ze swoją żoną Henriettą Williams własną firmę produkcyjną Premiere Productions Ltd. Zaczynał od tworzenia filmów instruktażowych oraz krótkich spotów video. Aktualnie jego firma zajmuje się produkcjami pełnometrażowymi i dokumentami. Jako producent stworzył film “Tsotsi”, który zdobył Oscara za najlepszy film zagraniczny w roku 2006.
“Tsotsi” to bazująca na powieści Fugarda opowieść w reżyserii Gavina Hooda. Film przedstawia historię gangstera, który znajduje niemowlę w skradzionym przez siebie samochodzie. Twórcy postanowili skupić się na emocjach i dramacie bohatera omijając wszelkie polityczne odniesienia.

Po sukcesie “Thotsi” Fudakowski produkował i reżyserował kolejne filmy. Był to (między innymi) projekt inspirowany prozą Josepha Conrada “Tajemniczy Sojusznik”. Pierwotną lokalizacją filmu miały być Chiny. Jednak z powodu cenzury Peter zdecydował się przenieść produkcję do Tajlandii. Dramat filmowy opowiada historię kapitana statku Konrada, który ratuje młodą Chinkę Li. Między bohaterami rodzi się uczucie, które naznaczone jest tajemniczą historią kobiety. Premiera filmu miała miejsce w 2014 roku (Polska 2015). Otrzymał on wiele nagród na międzynarodowych festiwalach.

Polski operator filmowy oraz reżyser filmów dokumentalnych.

W 1969 r. został absolwentem Wydziału Operatorskiego łódzkiej PWSTiF. Dyplom uzyskał w r. 1972.
Związany zawodowo z Wielką Brytanią. Jest członkiem British Society of Cinematographers.

Jest autorem zdjęć do filmów: “Murarz”, “Personel”, “Przepraszam, czy tu biją”, “Galerianki” czy “Śluby panieńskie”.

Jest prace dokumentalne (“Sonderzud – pociąg specjalny” z 1978 roku) doceniane są na wielu festiwalach. Otrzymał między innymi nagrodę Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni oraz Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie. Został także nominowany do nagrody BAFTA Television Craft Award za zdjęcia do “The Reactor’s Wife”.

Fot. Piotr Apolinarski

Polska reżyserka i scenopisarka związana zawodowo z Londynem.
Urodziła się 4 lutego 1980 w Polsce.

Polska reżyserka i scenopisarka związana zawodowo z Londynem.
Urodziła się 4 lutego 1980 w Polsce.

Ukończyła studia filmowe i audiowizualne na L’Institut européen de cinéma et de l’audiovisuel (IECA) we Francji. Obecnie mieszka i pracuje w Londynie.

Jej filmy krótkometrażowe “Ostatni dzień lata”, „Bracia” i „Mój przyjaciel Ivor” były pokazywane i nagradzane na ponad 80 festiwalach filmowych na całym świecie.

Jej film fabularny „Lalki nie płaczą”, z udziałem wielokrotnie nagradzanej aktorki Lary Belmont, był pokazywany w niezależnych kinach w Wielkiej Brytanii i Polsce oraz na międzynarodowych festiwalach filmowych.
Obecnie pracuje nad swoim drugim filmem fabularnym „Matka”.

Dodatkowo Aleksandra ma doświadczenie zawodowe w dziedzinie efektów wizualnych. W 2011 roku zdobyła nagrodę Emmy za wybitny projekt graficzny w „First Life with David Attenborough”, a w 2016 roku otrzymała kolejną nominację do Emmy za projekt graficzny w „Rise of Animals”.

Poza projektami filmowymi związana jest z telewizją. Jej dorobek obejmuje ponad 20 filmów dokumentalnych tworzonych dla Sky TV, Discovery Channel, BBC, Channel 4, National Geographic, Five i The History Channel. Najnowsze prace obejmują seriale telewizyjne „Outlander”, „Fear of the Walking Dead”, „Victoria” i nadchodzący film fabularny „Suburbicon” napisany przez Cohen Brothers i wyreżyserowany przez George’a Clooneya.

w ramach całorocznego programu mentorskiego Directors UK jest mentorem Mirandy Bowen („Killing Eve”, „The Last Post”).

Katy Carr – piosenkarka, liderka zespołu ”Katy Carr and the Aviators”, urodziła się w Nottingham w polsko-brytyjskiej rodzinie, dzieciństwo spędziła we Włocławku. Zaczęła śpiewać już w szkole podstawowej. Zafascynowana polską historią postanowiła opowiedzieć ją światu tworząc utwory o polskich bohaterach, takich jak ,,Wojtek” (niedźwiedź adoptowany przez żołnierzy w 2 Korpusie Polskim) czy ,,Mała little Flower” (polka odznaczona medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata).

Read moreKaty Carr