Piano

Reżyseria: Vita Drygas
Produkcja: Polska/ Litwa, 2014
Gatunek: dokumentalny
Czas trwania: 41 min

Antonetta Mischenko, studentka Konserwatorium Muzycznego w Kijowie, ocaliła pianino niesione na barykady. Tak zaczęła się historia instrumentu, który stał się symbolem pokojowej rewolucji na Ukrainie i zarazem oporu wobec autorytarnej władzy. Losy pianina poznajemy poprzez czwórkę bohaterów – młodą Antonettę, która jako pierwsza zagrała muzykę Chopina i ojczysty hymn na Majdanie, Lyudmilę Chichuk, światowej sławy kompozytorkę, żołnierza Volodimira i Bohdana, zamaskowanego mężczyznę, który odkrywa w sobie miłość do niezwykłego instrumentu.

Kontrabandziści

kontrabandzisci

Produkcja: Białoruś, 2014
Czas trwania: 30 min

Dokąd istnieją granice, istnieć będą przemytnicy, a granica Białorusi z Zachodem, gdziekolwiek by ona nie była, pod Rakowem czy pod Grodnem, pozostanie łakomym kąskiem dla szmuglerzy. „Kontrabandziści” – to nowy film oparty min. na motywach powieści Sergiusza Piaseckiego, zrealizowany przez telewizję Biełsat.
Film opowiada historię przemytu na polsko – białoruskiej granicy, począwszy od lat 20. XX wieku, gdy „rządził” nią Piasecki, przywołuje lata 90. , gdy„granicę trzymały kryminalne autorytety”, aż po czasy współczesne, w których przemytnicy stali się ludźmi anonimowymi.

W postać głównego bohatera – Sergiusza Piaseckiego wcielił się Pit Pawłow – muzyk ze znanej grupy rockowej „NRM”, on też jest autorem muzyki do filmu.

Tak daleko tak blisko

tak daleko tak blisko

Scenariusz i reżyseria: Anna Kuśmierczyk
Zdjęcia: Marcin Nowak
Montaż: Piotr Budzowski
Muzyka: Łukasz Plenikowski, Maciej Werk
Producent: Muzeum Historii Polski w Warszawie, 2014
Czas trwania: 47’
Język: polski, rosyjski, hebrajski

Deportacja, utrata najbliższych, choroba, strach i głód – to doświadczenia z czasu II wojny światowej, wspólne pięciu bohaterom filmu. Film jest ich portretem, gdy z perspektywy całego życia wracają do wydarzeń z dzieciństwa. To opowieść o pamięci, tożsamości, zerwanych więziach rodzinnych.

Waldemar ostatni raz widział ojca jako jedenastoletni chłopiec. Deportowani w różnym czasie w głąb Związku Sowieckiego, nigdy się już nie spotkali. Ojciec trafił do Anglii, Waldemar pozostał w Rosji. Pisali do siebie listy – po polsku, w języku, którego Waldemar dziś już nie rozumie.
Mała Ruth, deportowana z rodziną na Syberię, śmierć bliskich odebrała jako zdradę. Zupełnie osamotniona trafiła do sowieckiego sierocińca, gdzie odnalazł ją ojciec. Mogli zacząć życie na nowo.

W Londynie żyje Alicja – trafiła tu z ZSRS, ewakuowana z Armią Andersa. W czasie wojny straciła ojca. Była zbyt mała, by mogła to zrozumieć. Nie zdążyła go poznać i nigdy nie miała szansy nadrobić tego braku.

Matka Heleny i Władka, wywożona na roboty do Niemiec, mogła zabrać tylko jedno dziecko. Wybrała młodsze. Po wojnie nie miała żadnych wieści o Władku, a rodzinna miejscowość, w której został, znalazła się w granicach Związku Sowieckiego. Władek, dziś Władimir, przez lata starał się zapomnieć o rodzinie, o tym, że matka go zostawiła. Jego wnuk Siergiej w 2009 roku odnalazł Helenę. Czy można nadrobić stracony czas?

Agnieszka

Scenariusz i reżyseria: Tomasz E. Rudzik

Obsada: Karolina Gorczyca, Hildegard Schmahl, Lorenzo Nedis Walcher,
Jörg Witte, Rafal Garniecki, Elisa Schlott, Jan Messutat,  Hanna
Scheibe, Johannes Silberschneider, Thomas Darchinger, Angelika Fink,
Ole  Eisfeld, Wojciech Zieliński, Tom Radisch, Thomas Gräßle

Gatunek: Dramat
Produkcja: Niemcy, Polska 2014
Polska Premiera: 30-10-2015
Czas trwania: 98 min.

Po fabularnym debiucie „DESPERACI W AKADEMIKU”, którego premiera
odbyła się podczas 57. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w San
Sebastian, Tomasz E. Rudzik zabiera nas do zupełnie innego świata,
którego centrum i najważniejszym punktem odniesienia jest tytułowa
Agnieszka. Owiana tajemnicą, skrzętnie ukrywająca uczucia i kierująca
się zwierzęcym instynktem przetrwania bohaterka przez przypadek trafia
do Monchium, gdzie szybko musi nauczyć się nowych reguł bezwzględnej
gry.

Urodzony w Polsce i mieszkający na stałe w Niemczech Rudzik zabiera
widzów z polskiego żeńskiego więzienia do niemieckiej agencji
towarzyskiej. Snuta przez niego opowieść z uwagą i czułością podąża za
Agnieszką, której jedyną zasadą wydaje się być odwieczne „oko za oko,
ząb za ząb”. Brutalny świat, w którym rozgrywa się opowieść, nie jest
jednak przytłaczającym koszmarnym snem: silna, niezależna bohaterka
pozostaje w jakiś sposób czysta, nieskażona – podobnie jak jej młody
przyjaciel Manuel i młodszy brat Rafał. Rudzik ukazuje
niebezpieczeństwa wynikające z zestawienia dwóch światów, obu
funkcjonujących na podstawie tej samej ludzkiej przypadłości:
naiwności i czystości uczuć. Rozdarta między nimi Agnieszka stara się
znaleźć własną metodę.

W roli głównej wystąpiła Karolina Gorczyca, doświadczona aktorka,
która tą rolą udowadnia, jak szeroki jest jej aktorski wachlarz. Rolę
Madame, która w Monachium bierze Agnieszkę pod swoje skrzydła,
powierzono ikonie teatru z Hamburga – Hildegard Schmahl. Młodego
przyjaciela Agnieszki zagrał zaś 18-letni Lorenzo Nedis Walcher, który
wydaje się być na progu błyskotliwej kariery. Niemiecka premiera
„AGNIESZKI” odbyła się podczas 48. Międzynarodowego Festiwalu w Hof,
gdzie film zdobył również nominację do Niemieckiej Nagrody Filmowej.

Jestem Kuba (I am Kuba)

Reżyseria/Scenariusz: Ase Svenheim Drivenes
Produkcja: Norwegia/Polska/Niemcy
Kooproducent: Edward Porembny
Rok produkcji: 2014
Gatunek: film dokumentalny
Długość: 60 min.

Podczas międzynarodowego festiwalu w Tromsø film “Jestem Kuba” otrzymał nagrodę Tromsø Palm dla najlepszego filmu pochodzącego z krajów regionu północnego. Produkcja była współfinansowana przez PISF – Polski Instytut Sztuki Filmowej.

Historia Kuby (13 lat) i Mikołaja (8 lat), których rodzice musieli wyjechać do pracy za granicę po upadku rodzinnej firmy. Podczas ich nieobecności, chłopcami opiekują się dziadkowie i sąsiedzi, ale Kuba woli samotnie opiekować się swoim młodszym bratem i robi to najlepiej jak potrafi. W Polsce ok. 100 tys. dzieci pozostaje bez opieki rodzica, który wyjechał za granicę. Z jakimi problemami zmagają się eurosieroty i ich rodzice?

Film wyprodukowany w koprodukcji polsko-norweskiej. Nominowany do Prix Europa 2015. Zdobył Tromsø Palm Award za najlepszy film na Tromsø International Film Festival 2015, ‘Ildfluen’ za najlepszy średniometrażowy film dokumentalny na Den Norske dokumentarfilmfestivalen 2015 oraz Polsko-Niemiecką Nagrodę Dziennikarską im. Tadeusza Mazowieckiego 2015 w kategorii Telewizja. Był również nominowany do Norwegian Gullruten Awards 2015 (The Golden Screen) za najlepszy dokument telewizyjny.

Oblicza naszej i waszej wolności

OBLICZA NASZEJ I WASZEJ WOLNOŚCI
Reżyseria: Edyta Maksymowicz
Współpraca: Walenty Wojniłło
Czas trwania: 34 min.
Polska/Litwa; 2014

Laureatka 2. Zamojskiego Festiwalu Filmowego. Jej film “Oblicza naszej i waszej wolności” uzyskał nagrodę główną w kategorii “Reportaż”.

Reportaż Edyty Maksymowicz to powieść o losach ludzi uwiecznionych na fotografiach zdeponowanych w Wilnie w Litewskim Archiwum Historycznym. Trzy albumy pochodzące z połowy XIX wieku zawierają w sumie 800 zdjęć, tak niezwykłych, że trafiły na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO. Powstały na zlecenie słynnego generała Murawiowa,„Wieszaciela”, w czasach, koszt jednego zdjęcia równał się wartości konia. Generał w taki sposób postanowił uwiecznić katów i… ofiary represji, które prowadził. „Ta produkcja kosztowała mnie naprawdę dużo, bardzo dużo. Duuuuużo też czego nauczyła! między i tego, że Rosja – jeśli chodzi o ambicje imperialne, stosunek do własnych ludzi czy ziem zabranych – jest niezmienna i stała. W tej materii nic się nie zmienia i zmienić nie może. Dla Rosji liczy się cel, nie liczą się ani środki, ani narzędzia…” – podzieliła się swoimi refleksjami E. Maksymowicz.

Mały palec

MAŁY PALEC
reż. Tomasz Cichoń
zdj. Mikołaj Łebkowski
muz. Łukasz Targosz, STUDIO SPOT
film fabularny – krótkometrażowy/Polska/2014/23 min
Film powstał w ramach programu “30 Minut” Studia Munka

Pewnego wieczoru Tomek, Leszek i Seweryn kradną drogi samochód “na wydrę” i natychmiast sprzedają go paserowi. Chcąc uczcić dobrze wykonaną robotę udają się na piwo do pobliskiego wietnamskiego baru. Rozochoceni sukcesem bezczelnie awanturują się z obsługą lokalu. Nie wiedzą jeszcze, że ta noc będzie dla nich długa i bolesna…
Mały palec” to opowieść o tym, że nie wolno zadzierać z kelnerkami. Zwłaszcza w wietnamskim barze, zwłaszcza na przedmieściach Warszawy, zwłaszcza z byłym oficerem Królewskiej Armii Wietnamskiej …
Mały palec – to wysublimowany, trzymajacy w napięciu moralitet z przymrużeniem oka, o tym czego możemy sie nauczyć od cudzoziemców żyjących w naszym kraju.

Ref Ren spod Monte Cassino

Ref Ren spod Monte Cassino
film dokumentalny/ Polska,USA/ 2014/25
min./ reż. Jacek Piotr Latałło – TVP Historia

W 2014 odbyła się premiera wyjątkowego filmu o Feliksie Konarskim pt.: „Ref-Ren spod Monte Cassino” w reżyserii Jacka Piotra Latałły. Podczas tworzenia filmu wykorzystano filmowe, dźwiękowe i fotograficzne materiały archiwalne z okresu bitwy pod Monte Cassino pochodzące ze zbiorów Muzeum Polskiego w Ameryce. W filmie występują ostatani weterani spod Monte Cassino oraz przyjaciele autora pieśni mieszkający do tej pory w Chicago. Możemy też zobaczyć samego Feliksa Konarskiego we fragmencie wywiadu archiwalnego pochodzącego sprzed 25 lat oraz poznać nieznane karty historii Polski. Tantiemy za muzykę do “Czerwonych maków spod Monte Cassino” pobiera aktualnie kancelaria prawna w Monachium. “Jak widać historia zatoczyła kolejny raz koło” – skomentował ten fakt Piotr Latałło – reżyser filmu.

Heart of Hate

Reżyser: Daniel Witkowski
Produkcja: USA, 2014
Czas trwania: 19 min

Eric – lojalny Neo-Nazista, zakochuje się w Ayla, dziewczynie ze środkowego wschodu. W tym samym czasie brat Erica – Carl, lider grupy Neo-Nazistów, planuje inicjację do wyższej rangi dla Erica.