Dead

dead

Reżyser: Martina Trepczyk
Produkcja: Austria, 2015
Czas trwania: 3 min

Schwarz ist die Farbe des Gemüts und des Sees. Gespalten zwischen dem Loslassen und Loslegen, zwischen der Zerbrechlichkeit und Entschlossenheit, ist das Bild auch durch die spiegelnde Wasseroberfläche geteilt.
MARTINA TREPCZYK, geb. 1990 in Salzburg, absolvierte die Grafik HTL in Linz, studierte Regie in London und lebt und arbeitet als Filmschaffende in Wien.

Filme (Auswahl): Joining the Dots (2012), Joel (2012), Brothers & Sisters (2012), Western Gold – Gospel Dating Service (2015; CE ’16), Dead – AVEC (2015).

https://www.crossingeurope.at/programm-2016/dead-avec.html

Aktorka

Reżyseria: Kinga Dębska, Maria Konwicka
Obsada: Meryl Streep, Beata Tyszkiewicz, Andrzej Wajda, Małgorzata Potocka
Produkcja: Polska, 2015
Gatunek: biograficzny/ dokumentalny
Czas trwania: 71 min

To pełnometrażowy, biograficzny film dokumentalny o zmarłej w 2010 r. Elżbiecie Czyżewskiej, jednej z największych polskich aktorek, ikonie urody lat 60.
Z relacji ludzi jej bliskich poznajemy życie i charakter Elżbiety Czyżewskiej, osoby wieloznacznej, trudnej, niezwykle inteligentnej i ambitnej, ciepłej, hojnej, towarzyskiej, ale i niemożliwej do wytrzymania, kłótliwej, samotnej. Film stawia pytania: czy Czyżewska zmarnowała swoją karierę, wyjeżdżając do Stanów w momencie, kiedy w Polsce była u szczytu kariery? Czy zmarnowała swoją szansę na sukces w Stanach przez alkohol? Skąd wzięła się jej autodestrukcja?

Skonstruowany zgodnie z zasadami fabularnymi, film krok po kroku prowadzi widza przez życie aktorki, przypominające czasem antyczną tragedię. Tłem dokumentu jest impresyjnie pokazany Nowy Jork, miasto, które Czyżewska uważała za swoją drugą ojczyznę. W filmie występują m.in.: Andrzej Wajda, Daniel Olbrychski, Michał Urbaniak, Adam Holender, Gay Talese, Nancy Weber, Hanna Hartowicz, krytyk i profesor studiów filmowych na Columbia University Annette Insdorf, aktor Omar Sangare. Spotkanie z Czyżewską wspomina także Meryl Streep.

„Aktorka” była prezentowana w ramach Panoramy Filmu Polskiego podczas tegorocznego Krakowskiego Festiwalu Filmowego.

Kosmos

kosmos

Reżyseria: Andrzej Żuławski
Obsada: Sabine Azema, Jean-Francois Balmer, Jonathan Genet, Johan Libereau, Victoria Guerra,
Produkcja: Portugalia/Francja, 2015
Gatunek: dramat
Czas trwania: 103 min

Pierwszy od 15 lat, a zarazem ostatni film Andrzeja Żuławskiego będącym uwspółcześnioną adaptacją „Kosmosu” W. Gombrowicza. Witold i Fuks udają się do prywatnego pensjonatu. Jeden nie zdał egzaminów na prawie, drugi porzucił pracę u paryskiego projektanta. W zdawałoby się spokojnym miejscu dochodzi do dziwnych sytuacji. Wróbel zawieszony na sznurku, dziwne znaki w ogrodzie czy zniekształcone usta pokojówki skrywają tajemnicę. Nie tylko intrygująca zagadka zaprząta głowę Witolda – zakochuje się on bez pamięci w zamężnej kobiecie. Do czego to wszystko doprowadzi i kiedy zamiast wróbla zawiśnie człowiek?

Ojcu

Scenariusz i reżyseria: Liliana Komorowska, Diana Skaya
Obsada: Maila Desrochers, Antoni Porowski, Anette Woloszen
Produkcja: Kanada/ Polska, 2015
Długość: 26 min

Pokaz filmu odbył się na festiwalach filmowych takich jak: CAMERIMAGE w Bydgoszczy, Cannes 2016, NYPFF w Nowym Yorku, Gdynia Festiwal Filmów Dokumentalnych.

Film OJCU, opowiada prawdziwą historię Adama Bandrowskiego, polskiego nauczyciela, zamordowanego w 1938 roku w Winnicy. Jest fabularyzowanym dokumentem, opartym na poemacie Aliny Bandrowskiej, córki głównego bohatera.

Film przedstawia losy jednej rodziny z Kresów, rozłączonej na zawsze brutalnym aktem sowieckiego terroru. Na emigracji w Kanadzie, Alina już jako 80-letnia kobieta, pisząc poemat OJCU, podjęłą się trudnego zadania utrwalenie swoich wspomnień. Historia ojca prześladowała Alinę przez całe jej życie. Zbierała skrzętnie jakiekolwiek ślady pozostałe po ojcu: dzienniki matki, zdjęcia, listy od ojca i zapisywała najdrobniejsze fakty z jego życia w czasie, gdy był ukochanym jej tatusiem, jak również z okresu jego uwięzienia i rozstrzelania przez enkawudzistów.

Akcja filmu zaczyna się od sceny pisania poematu przez Alinę w jej domu w Montrealu, w Kanadzie. Z zakamarków pamięci autorka wydobywa strzępki reminiscencji po to, by ocalić życie ojca od zapomnienia. Strofami pełnymi kresowej melodyki tworzy opowieść – pamiętnik dziecka. Z jej typowym kresowym dialektem, bohaterka filmu recytuje strofy fragmentów poematu, które są wplecione w akcję filmu. W ten sposób powstaje wzruszający dokument fabularyzowany oddający w okruchach wspomnień historię pojedynczej rodziny.

Kluczową sceną filmu jest aresztowanie Adama Bandrowskiego, której świadkiem była trzyletnia Ala. Funkcjonariusze NKWD przychodzą po Adama zimową nocą 1938 roku z rozkazem aresztowania pod zarzutem szpiegostwa. Tuż przed opuszczeniem domu na zawsze, Adam zdąży pospiesznie pożegnać się z żoną Jadwigą. Podczas brutalnej sceny przesłuchania niewinny Adam broni się przed fałszywymi oskarżeniami. Po dziewięciu miesiącach uwięzienia, pełnego dalszych tortur, ślad po nim zaginie. Tylko kilka razy pozwolono Jadwidze na odwiedziny w więzieniu, nie dopuszczając jej do widzenia się z mężem. Mogła jedynie otrzymywać ocenzurowane listy i wymieniać brudną odzież na czystą. Przez długie miesiące Jadwiga walczy o każdy znak życia Adama, czekając na jego powrót u swojej siostry Broni. Głos Adama, który się żegna na zawsze z Jadzią i Alinką zwiastuje ostatnią odsłonę filmu. Scena egzekucji Adama jest wiernie odtworzona z opisów archiwalnych rozstrzelań polskiej i ukraińskiej ludności cywilnej Winnicy, wykonanych w więzieniu i innych katowniach NKWD.

Część fabularyzowana dokumentu kończy się kadrem trzymanego przez Alinę autentycznego aktu rozstrzelania. Zbliżenie na tylko dwa słowa aktu – поляк – расстрелять (Polak – rozstrzelać) – stanowi głęboką wymowę całego filmu. W finale pojawia się fragment archiwalnego filmu dokumentalnego pochodzącego z niemieckich archiwów z 1943 roku. Jest to scena ekshumacji zwłok tysięcy ofiar w winnickim parku, której świadkami są rodziny pomordowanych. W epilogu przedstawione są obrazy dzisiejszego Parku wypoczynku i rozrywki im. Maxima Gorkiego, wybudowanego po wojnie przez władze sowieckie na terenie winnickiego Parku i polskiego cmentarza w celu ukrycia zbiorowych mogił ofiar stalinizmu. Ukazany park służy do dziś rozrywce stanowiąc miejsce zabaw i rekreacji dla mieszkańców Winnicy.

Wszystkie dokumenty: zdjęcia, dzienniki Jadwigi, nakazy aresztowania Adama Bandrowskiego, archiwalne akta jego przesłuchania z więzienia NKWD, jego list z więzienia do Jadwigi, jak również rekwizyty: sukienki Jadwigi, fragment ocalałej bielizny i bluza Jadwigi, Biblia babci Jadwigi, zegar, krzyż oraz gobelin, użyte do scenografii filmu są autentyczne i pochodzą za zbiorów rodziny Bandrowskich.

Dawno temu na Śląsku

Reżyseria: Tomasz Protokowicz
Produkcja: Polska, 2015
Czas trwania: 16 min

Bracia bliźniacy, Rysiek i Stefan żyją w prowadzonym przez zakonnice sierocińcu. Znajduje się on w małym miasteczku na Śląsku, gdzie obok siebie żyją Polacy i Niemcy. Mają pecha dorastać w jednym z najpodlejszych okresów w historii tego miejsca, w okresie III Rzeszy. Wkrótce ich drogi rozejdą się, aby skrzyżować się za kilkanaście lat, w niezwykle nieprzyjemnych okolicznościach.

Wygrać z przeznaczeniem

wygrać z przeznaczeniem

Reżyser: Marek Lechowicz
Produkcja: Polska, 2015
Czas trwania: 55 min

Mało znana historia grupy 730 polskich dzieci – ofiar zsyłek syberyjskich z 1940 r. Dzieci te dotarły do tworzącej się w ZSRR armii gen. Władysława Andersa. Razem z wojskiem przeszły przez Turkmenistan do Iranu. Tam trafiły do domów dziecka, początkowo w Teheranie, a następnie w Isfahanie. Losem dzieci zainteresował się ówczesny konsul II RP w Nowej Zelandii, pan Wodzicki. To z jego inicjatywy pomoc dzieciom zaoferował rząd Nowej Zelandii. Dzieci zostały zabrane z Iranu i przetransportowane do Wellington. W zdecydowanej większości pozostały tam. Film opisuje ich losy. Wykorzystano zdjęcia archiwalne i te zrobione współcześnie w Nowej Zelandii i Polsce (z udziałem grupy rekonstrukcyjnej). Walory artystyczne filmu podkreślają elegie zbudowane z animacji malarstwa Zdzisława Beksińskiego i poezji Zbigniewa Herberta.

Iran – druga ojczyzna

iran - druga ojczyzna

Reżyseria: Monika Antkiewicz
Produkcja: Polska, 2015
Gatunek: reportaż
Czas trwania: 10 min 40 s

„W Iranie czułyśmy się jak w domu”. Poznaj historię kilku Polek i ich dwóch ojczyzn”
Dzielili się jedzeniem, przynosili ubrania i sprawiali, że czuły się jak w domu – Polki, które w latach 40. trafiły do Iranu, dziś traktują ten kraj jak swój dom. Bohaterki reportażu dziennikarki TVP Info Moniki Antkiewicz pt. „Dwie ojczyzny” opowiadają o życiu uchodźcy i osiedleniu się nowym kraju. Wspominają czasy, gdy jako dzieci zostały zesłane na Syberię. Opowiadają o tym, jak opuściły Związek Radziecki, skąd trafiły do nowej ojczyzny. Zostały ciepło przyjęte przez Irańczyków, jednak nie zapominają o swoich korzeniach.

Pocztówka z Zaolzia

Reżyser: Izabela Wałaska
Produkcja: Czechy, 2015
Czas trwania: 85 min

– Różni ich zawód, który wykonują oraz miejsce, w którym obecnie mieszkają. Co jeszcze dzieli lub łączy naszych bohaterów, dowiemy się w filmie, który przedstawia ich poglądy na tematy związane z Zaolziem, Czechami, Polakami – tak w skrócie opisują film jego twórcy.

Pomysłodawcą, scenarzystą i producentem filmu jest znana z projektu „Zaolzie potrafi” Izabela Wałaska, a film zrealizował Luděk Ondruška, fimowiec z Czeskiego Cieszyna, znany m.in. z okładki ostatniego numeru Zwrotu.

Obce Niebo

Reżyseria: Dariusz Gajewski
Obsada: Agnieszka Grochowska, Bartłomiej Topa, Barbara Kubiak, Ewa Froling, Tanja Lorentzon
Produkcja: Polska/Szwecja, 2015
Gatunek: dramat, thriller

Na północy Szwecji, w małym miasteczku, mieszka para polskich emigrantów, która w nowym kraju szuka spokoju i dobrobytu. Jednak nie umieją odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Tylko ich siedmioletnia córka mówi po szwedzku i zaadaptowała się do nowych warunków. Pewnego dnia w ich domu pojawia się Anita z Urzędu do spraw Społecznych. Kolejne nieporozumienia i różnice kulturowe sprawiają, że mała Ula, podobnie jak 30 tysięcy innych dzieci w Szwecji, zostaje odebrana rodzicom. Za miesiąc ma odbyć się rozprawa sądowa, w wyniku której nieodwołalnie trafi do adopcji. Zaczyna się dramatyczna walka o przetrwanie rodziny, o wolność i o miłość.

Tajemniczy sojusznik

Reżyser/Scenarzysta/Producent: Piotr Fudakowski
Producent: Tom Waller
Koproducent: Michał Kwieciński
Muzyka: Guy Farley
Reżyser obrazu: Michał Tywoniuk
Montaż: Jarosław Barzan
Postprodukcja, Animacja:Badi Badi
Scenografia: Pongnarin Jonghawklang
Rok produkcji: 2015

Obsada:
JACK LASKEY – KONRAD
ZHU ZHU – LI
LEON DAI – KAPITAN WANG
HSIA CHING-TING – MONG LIN

Zwiastun:

Tajemniczy sojusznik (Secret Sharer) to pełna zwrotów akcji współczesna historia, opowiedziana z epickim rozmachem oraz poczuciem humoru. Głównym wątkiem jest prowadząca przez wzburzone wody i meandry relacji międzyludzkich podróż młodego mężczyzny ku dojrzałości.

Osadzone we współczesności fabuła oraz postaci Secret Sharer Tajemniczego Sojusznika głęboko czerpią z treści napisanego przez Josepha Conrada w 1910 roku opowiadania pt. „Tajemniczy sojusznik”, jak również z wydarzeń z życia tego wielkiego polskiego pisarza.

Gdzieś na Morzu Południowochińskim polski kapitan po raz pierwszy dowodzi statkiem, przerdzewiałym chińskim frachtowcem. Załoga jest wrogo nastawiona, podejrzewa go o udział w uknutym przez nieuczciwego armatora spisku, mającym na celu zatopienie ich pływającego domu i wyłudzenie ubezpieczenia.

Gdy załoga opuszcza kotwiczący w zatoce statek, młody kapitan zostaje na pokładzie sam, zagubiony i bezradny. Noc upływa mu na niespokojnym wyczekiwaniu. Nagle dostrzega unoszące się na wodzie, zaczepione o drabinkę sznurową nagie ciało.

Wciągając drabinkę, kapitan odkrywa zjawiskowo piękną kobietę, półżywą z wycieńczenia Chinkę. Ta ostatkiem sił wchodzi na pokład, rzucając jedynie „ukryj mnie”.

Wkrótce nadchodzi świt, a wraz z nim dowodzona przez męża kobiety grupa mężczyzn poszukujących morderczyni…

Karski i władcy ludzkości

Reżyseria/Zdjęcia: Sławomir Grünberg
Scenariusz: Katka Reszke, Sławomir Grünberg, E. Thomas Wood
Dźwięk: Tomasz Dukszta C.A.S.
Montaż: Matylda Kawka, Katka Reszke
Autor sekwencji animowanych: Tomasz Niedźwiedź
Producenci: Sławomir Grünberg, Dariusz Jabłoński, Violetta Kamińska, Izabela Wójcik
Produkcja: LOGTV LTD & Apple Film Production
Koprodukcja: Narodowy Instytut Audiowizualny, Telewizja Polska S.A., Narodowe Centrum Kultury, Tv Indie Film, Fundacja Przeszłość i Teraźniejszość
Produkcja: USA/Polska 2015

Obsada:
Jan Karski
Laurence Weinbaum, Instytut Światowego Kongresu Żydów, były uczeń Jana Karskiego
Rabin Harold White, Uniwersytet Georgetown
E. Thomas Wood – współautor książki „Karski – opowieść o emisariuszu”
Władysław Zaroffe
Władysław Bartoszewski, były minister spraw zagranicznych RP
Martin Gilbert, oficjalny biograf Winstona Churchilla
Efraim Zuroff, Centrum Szymona Wiesenthala
Zbigniew Brzeziński, były doradca prezydenta ds. bezpieczeństwa narodowego USA
Meir Rosenne, były ambasador Izraela w USA
Kenneth Adelman, dyplomata, były uczeń Jana Karskiego
Joshua Muravchik, Instytut Polityki Zagranicznej, Waszyngton, USA,
były student Jana Karskiego

Zrealizowany w nowatorskiej formule, łączącej unikalne materiały archiwalne i sekwencje animowane, film wybitnego dokumentalisty, laureata prestiżowej nagrody EMMY, Sławomira Grünberga. Historia Jana Karskiego – bohatera Polskiego Państwa Podziemnego, którego amerykański „Newsweek” uznał za jedną z najwybitniejszych postaci XX wieku.

Jan Karski, pseudonim „Witold”, jako pierwszy człowiek na świecie ujawnił przed państwami zachodniej koalicji okrucieństwa i masowe zbrodnie, jakich hitlerowcy dopuszczali się na terenie Polski. Był emisariuszem Polskiego Państwa Podziemnego, potajemnie wysłanym do warszawskiego getta z misją rozpoznania sytuacji Żydów w przededniu „ostatecznego rozwiązania”. Jego celem było przekazanie światu wstrząsających informacji o tragedii narodu żydowskiego. „Jeżeli nie będzie interwencji aliantów, to w ciągu półtora roku ludność żydowska przestanie istnieć” – donosił w tzw. „Raporcie Karskiego”, który oparty był głównie na wiedzy zdobytej przez Jana Karskiego jako naocznego świadka. Niestety, informacje o Holokauście, przemycone przez Karskiego na Zachód, znalazły się wówczas na 16. stronie „New York Timesa”. Kilka lat temu amerykański „Newsweek” uznał Jana Karskiego za jedną z najwybitniejszych postaci, a jego wojenną misję określił jako jeden z moralnych kamieni milowych cywilizacji dwudziestego stulecia.

Niekwestionowanym walorem filmu Sławomira Grünberga są animowane rekonstrukcje wielu scen, takich jak aresztowanie Karskiego przez Gestapo, jego dwukrotne wejście do warszawskiego getta oraz obozu przejściowego w Izbicy oraz liczne rozmowy z – jak ich nazywał sam Karski – „władcami ludzkości”, m.in. ministrem spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii Anthonym Edenem czy prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem. Wśród materiałów archiwalnych pokazano nigdy wcześniej nie wykorzystane wywiady przeprowadzone przez E. Thomasa Wooda, współautora książki: „Karski – opowieść o emisariuszu” oraz mało znane archiwalne materiały filmowe i fotograficzne. W filmie, oprócz nagrań samego Jana Karskiego, widzowie będą mieli okazję zapoznać się z wypowiedziami osób, które dobrze go znały, w tym m.in. słynnego amerykańskiego politologa prof. Zbigniewa Brzezińskiego, oficjalnego biografa Winstona Churchilla Sir. Martina Gilberta oraz byłego ministra spraw zagranicznych prof. Władysława Bartoszewskiego.

„Dla mnie Jan Karski był niezwykle odważnym i oddanym sprawie walki o równość, prawdę 
i sprawiedliwość młodym człowiekiem. Trzeba pamiętać, że gdy wybuchła wojna miał zaledwie 25 lat. Dostał propozycję, którą ogromny procent ludzi na jego miejscu by odrzucił. Jan Karski był człowiekiem, który w imię humanizmu skłonny był poświęcić swoje życie.

Karski to bohater uniwersalny, ponadczasowy, który powinien stać się wzorem do naśladowania dla młodego pokolenia na całym świecie. Młodzi ludzie z natury rzeczy poszukują sensu życia i właściwych wzorców moralnych, a ‘Karski i władcy ludzkości’, pokazuje, że warto sobie czasem stawiać banalnie może brzmiące pytanie: Czy jako jednostka jestem w stanie zmienić świat?”.

Sławomir Grünberg, reżyser

Paryżanka

Reżyser: Stefan Łazarski
II reżyser: Olivier Bizet
Scenariusz: Stefan Łazarski
Zdjęcia: Filip Drożdż
Produkcja: Polska, Francja
Producent wykonawczy: Joanna Szymańska
Rok produkcji: 2015
Gatunek: Film fabularny – krótkometrażowy

Obsada:
Justyna – Zofia Domalik
Rikki – Akil Wingate
Madame – Asa Jonson

Film powstał w ramach projektu Studia Munka – SFP i Le G.R.E.C. “Paryż – Warszawa”.

Paryżanka

Dwudziestoletnia Justyna przyjeżdża do Paryża. Z dworca miał ją odebrać Marcel, ale się nie pojawił. Podchodzi do niej postawny czarnoskóry Riki, przedstawia się jako kolega Marcela. Dziewczyna niechętnie wsiada z nim do samochodu.

Znam kogoś, kto Cię szuka

Scenariusz i reżyseria: Julia Kowalski
Gatunek: Dramat
Produkcja: Polska, Francja 2015
Zdjęcia: Simon Beaufils
Montaż: Martial Salomon
Scenografia: Héléna Cisterne
Kostiumy: Ada Cichowicz

Produkcja: Les Films de Françoise (Francja)
Mina Driouche, Valérie
Donzelli, Jérémie Elkaïm
Donten & Lacroix Films (Polska)
Maria Blicharska, Monika Sajko Gradowska

Polska Premiera: 27-11-2015

Obsada: Liv Henneguier, Yoann Zimmer, Andrzej Chyra, Artur Steranko,
Léa Mesnil, Juliane Lepoureau, Felix Jourdain

„Na naszych oczach rodzi się nowa figura współczesnego kina:
dziewczyna przestaje być pożądana – zaczyna pożądać”.

Idir Serghine i Pascal Tessaud, Cannes ACID

Rose, wychowująca się bez matki nastolatka z francuskiej prowincji,
przeczuwa, że na bunt i złość będzie mogła sobie pozwolić jedynie
teraz. Miota się pomiędzy skrajnymi emocjami i walczy z własną
niewinnością. Polskie korzenie ojca nie mają z tym nic wspólnego.
Dzieciństwo bezpowrotnie odeszło, a nastoletnie ciało przestało służyć
zabawie – teraz jest kolejnym źródłem szaleństwa i towarem na
rówieśniczym rynku ciał, służących do komunikacji między płciami.
Rose znajduje inny sposób na zbudowanie relacji z chłopakiem.
Wykorzystuje sytuację – zatrudniony przez ojca Polak (Andrzej Chyra)
ma tu syna, którego w przeszłości porzucił i z którym chce odnowić
rodzinne więzi. Początkowo z nudy, z tęsknoty za intensywnymi
wrażeniami, dziewczyna wchodzi w sam środek uczuciowej układanki
między ojcem i synem. Jest katalizatorem, świadkiem, w końcu
uczestniczką zdarzeń. Odkrywa, że to ludzkie słabości, a nie atuty są
kluczem do porozumienia ze światem.

Bracia

Reżyseria: Wojciech Staroń
Scenariusz: Wojciech Staroń
Zdjęcia: Wojciech Staroń
Producent: Staroń-film
Rok produkcji: 2015
Produkcja: Polska
Gatunek: Dokument
Czas trwania: 52’, 70’

„Bracia” najlepszym filmem sekcji Tydzień Krytyki Filmowej na festiwalu w Locarno.

Dwóm braciom udało się uciec z łagru, ale nie mogą uciec od siebie. Kochają się, ale i zarazem nienawidzą. Jeden – marzyciel artysta malarz, drugi – pragmatyk naukowiec, ogień i woda.  Przez całe życie jeden jest zdany na drugiego: w stalinowskim łagrze, w komunistycznej Rosji i po repatriacji w kapitalistycznej Polsce.

Ich barwne życie składa się z nieustannych przeciwności losu, ale we dwóch, pomimo waśni i sporów potrafią je pokonywać. Nie przeszkadza im w tym wiek – 90 i 92 lata – pełni wigoru, humoru wciąż mają mnóstwo nowych, szalonych pomysłów. Marzeniem życia malarza było zorganizowanie wielkiej wystawy swojego malarstwa. Jego sen się spełnia. Wystawia prace w Parlamencie Europejskim w Brukseli. W tym samym czasie płonie jego dom z kilkoma tysiącami obrazów. Traci cały dorobek swego życia. Czy mimo to uda mu się zacząć życie jeszcze raz?

Disconnected

Reżyseria: Ben Talar/Ricardo Gonzalez
Kraj produkcji: Polska/Wenezuela
Rok produkcji: 2015

Historia lubi się powtarzać. 25 lat po upadku muru berlińskiego świat jest nadal podzielony, a ludzie wyobcowani poprzez ściany sieci społecznościowych. Los na krótką chwilę przetnie ścieżki czterech postaci. Czy historia znów zatoczy koło?

Artysta zmaga się z rewolucyjnymi pracami na wystawę. Biegacz stara się trzymać tempo skupiając się na muzyce. A Ona po kolejnej jednonocnej przygodzie szuka ekscytacji w shoppingu i pozowaniu do selfie. Jedynie Turysta stara się być świadomym miasta i jego skomplikowanej historii dotyczącej Niemców, Żydów, Palestyńczyków i Amerykanów. Ale nawet on jest przegrany w starciu z kołami historii.

Na barkach lwa (Shoulder the lion)

na-barkach-lwaReżyseria: Patryk Rębisz
Produkcja: Polska/ USA, 2015
Czas trwania: 74 min
Bogaty wizualnie film dokumentalny “Na barkach lwa” przedstawiając historie trzech artystów, którzy utracili zmysł definiujący ich sztukę. Film opowiada o znaczeniu obrazów, fragmentalnej naturze naszych wspomnień i jak nasza świadomość kształtuje to kim jesteśmy w dzisiejszym świecie. Niewidoma fotografka zastanawia się nad siłą obrazów w dzisiejszej nasyconej wizualnie kulturze; muzyk zmuszony porzucić marzenia o graniu z powodu utraty słuchu szuka dla siebie nowej przyszłości; były bokser i malarka (jej historia stała się inspiracją dla oscarowego filmu Clinta Eastwooda “Za wszelka cenę”) szuka swojego miejsca w życiu po utracie połowy mózgu.

Radviliad

A film about one of the most famous, sophisticated and influential European noblemen of the XV-XVIII centuries – the Radvila‘s (Radziwill) family and his members, who had been one of the wealthiest real estate owners in the Old Continent for several hundred years,  defeated a 5 times bigger army of Ivan the Terrible by its own troops in a legendary battle, defended European protestants without being afraid of inquisitional fires and also published the first bestselling travel book about a trip to Jerusalem which had been on top for 200 years.
It’s a family that has been always noted for its sacrificial manner to others, claiming that “the real fortune of a nobleman is in Heaven, not on Earth”. And now, after a couple of centuries, the offspring of this family can be found among world political elite all the way down from Europe to Kennedy’s family or Emmy winners, all sharing the same values.  
A film about Courage, Grace and Devotion.


Film director: Ramunė Rakauskaitė
Director of fiction scenes: Jonas Trukanas
Sript: Arūnas Matelis, Ramunė Rakauskaitė, Renata Šerelytė, Romas Lileikis
DOP: Audrius Kemežys
DOP of fiction scenes: Simonas Glinskis
Composers: Domas Strupinskas, Paulius Kilbauskas
Producers: Algimantė Matelienė, Arūnas Matelis (Studio Nominum), Mark Olexa (DOK Mobile), Uldis Cekulis (VFS Films)

stereo/ 16:9 / region free/ PAL
Year of production: 2015
Genre: Docu-fiction
Running time: 65min
Language: Lithuanian, Polish, English, Hebrew, Latvian, Belarusian, German
Subtitles: Lithuanian, English, Polish, Belarusian
Film produced by: Studio nominum, Dok Mobile, VFs films
Supporters: Lithuanian Film Center, Lithuanian Ministery of Culture, Lithuanian Ministery of Education, National Latvian Film Center, AB Kauno tiltai