Polski reżyser filmowy.
Urodzony w 1901 roku w Warszawie. Pochodzi z rodziny zasymilowanych Żydów, którzy przeprowadzili się z Rosji do Polski. Uczył się w szkole muzycznej. Walczył w Bitwie Warszawskiej. Po przejściu do cywila rozpoczął naukę na wydziale filozofii, a dwa lata później chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Karierę filmową rozpoczął w Wiedniu pracując jako asystent reżyserów Mihaly Kertesza oraz Roberta Wiene w “Kawalerze srebrnej róży”.
Wrócił jednak do Polski, gdzie zadebiutował pierwszym samodzielnym, niemym filmem ‘Huragan” w roku 1928. Wyreżyserował także obrazy “Z dnia na dzień”, pierwszy dźwiękowy projekt “Dzikie pola”, “Różę” na podstawie powieści Stefana Żeromskiego czy nagradzany na festiwalach “Młody las”. Ostatnie polskie filmy w dorobku Lejdysa to widowiskowa “Barbara Radziwiłłówna”, “Dziewczęta z Nowolipek”, “Granica” oraz “Kościuszko pod Racławicami”. W powody wybuchu wojny nie ukończył kilku z rozpoczętych projektów – “Hania, “Ogniem i mieczem”, Inżynier Szeruda”. Większość filmów niestety nie zachowała się. Jako reżyser poruszał tematy historyczne, społeczne oraz podchodził do adaptacji klasyków literackich.
Podczas wojny dołączył do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. Po zakończeniu działań wojennych mieszkał i pracował w Izraelu, Wielkiej Brytanii oraz w Stanach Zjednoczonych, gdzie osiadł na stałe. W USA zrealizował kilka filmów – “Dom mojego ojca”, “Dolina tajemnicy”, “Nie ma wyboru”. Zajmował się jednak przede wszystkim produkcjami telewizyjnymi. Do najciekawszych projektów zaliczyć można reżyserię kilku z odcinków słynnej “Bonanzy” oraz części odcinków z serii “Alfred Hitchcock przedstawia” oraz seriali “The Outcasts”, “Voyage to the Bottom of the Sea”. “Twelve O’Clock High”.
Zmarł w 1983 roku w Los Angeles