Ligia “Branice” Borowczyk

Polska aktorka i kompozytorka.
Urodziła się 7 grudnia 1932 roku w Krasnymstawie. Studia rozpoczęła w Państwowej Wyższej Szkole Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie. W czasie studiów poznała jednak swojego przyszłego męża Waleriana Borowczyka, dla którego opuściła Kraków. Tuż po ślubie wyjechała z nim do Warszawy, gdzie kontynuowała naukę  Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza.
Zadebiutowała w 1956 roku w “Zimowym zmierzchu” Stanisława Lenartowicza. Zagrała też z kolejnym jego filmie pod tytułem “Spotkania”.  Była to ekranizacja opowiadań Makuszyńskiego, Iwaszkiewicza, Hłaski i Dygata. Ligia otrzymała rolę pierwszoplanową bohaterki opowiadania Hłaski “Śliczna dziewczyna”. Niestety spowodowało to skreślenie jej z listy studentów z powodu obowiązującego w tym czasie zakazu grania w filmach dla studentów. Naukę kontynuowała w PWSFTViT w Łodzi. Podczas studiów w łódzkiej filmówce raz pierwszy wystąpiła w filmie męża – pojawiła się w “Domu” czyli eksperymentalnej animacji.
W 1958 wyjechała z mężem do Paryża, gdzie osiedlili się na stałe. Często występowała w jego filmach jak tytułowa “Rozalia” czy “Goto, wyspa miłości”. Została bardzo doceniona przez zagranicznych krytyków i recenzentów. Chris Marker, jeden z czołowych twórców francuskiej Nowej Fali, obsadził ją w roli „kobiety z przyszłości” w swoim przełomowym filmie fantastyczno-naukowym “La Jetée”.
Zagrała też w kilkunastu innych produkcjach, między innymi: “Filar”, “Kamizelka”, “Za murami klasztoru”.
Niestety była stosunkowo mało znana w Polsce. Do dystrybucji nie trafił żaden film z jej udziałem w czasach kiedy pracowała zawodowo w Paryżu.
Jest członkinią Stowarzyszenia Filmowców Polskich.
Po zakończeniu kariery aktorskiej wróciła do Warszawy.